dışarıda gürültü yapan çocuklara bağırmak

bazen gerekiyor. mesela şuan bağırmama ramak kaldı. o sesleri, çığırışları kulak tırmalıyor. gerçekten çok rahatsız edici geliyor. sanırım yavaştan yaşlanıyorum he.

bizim eski mahallede bir teyze vardı küçükken biz mahalle de oynarken kaynar su atıyordu üzerimize allah rahmet eylesin ama çok sövüyorduk ona adi şirret karı

biz sokakta oynuyoruz diye istisnasız her bağıran kişiye evine bir avuç dolusu torpil ve kız kaçıran atıyorduk evde bulunan aile nufusu anında 0 oluyordu. çocuktuk amına koyayım biz onu yapma bunu etme bağırma ne yapacağım amına koyduğum çocuğum ulan ben.

gürültü yapan benim olduğum zamanlar güzeldi hiç takmazdık bağırmaları ama gürültüden rahatsız olan taraf olunca durum hiç de güzel olmuyormuş gerçekten. bundan 1-2 yıl önce giriş katta otururken evimiz binanın girişine bakıyordu çocukların oynadığı yere yani, çocukların gürültüsünden kendi konuştuklarımızı bile duyamıyorduk ki baş ağrısı çabası. evde oturmak işkence gibi bir şey olmuştu ailecek:d i̇lk zamanlar ablacım rahatsız oluyoruz biraz bağırmadan oynar mısınız gibi ılımlı yaklaşmışken sonlara doğru çirkeflikte zirve yapmıştım. anlayış da bir yere kadar gösterilebiliyorsun. neyseki biz taşındık çocuklar da büyüdüler

bu yaz birkaç kez yapmak zorunda bulunduğum eylem. Akşam belli saatlerde yapsalar neyse de ta akşamüstü beş civarı gelip gece bir buçuk civarına kadar kudurmuş gibi oynuyorlar. Gürültülerinden ne kitap okunuyor, ne arkadaşlarla ne de aileyle konuşuluyor, hatta bazen bir şeyler izlerken veya dinlerken bile tam konsantre olamıyor insan. Bencilliği bir kenara bırakacak olursak eğer çalışan onca insan var, yarın onlar işe gidecek. Aslında isyanım çocuklardan ziyade ailelerine. Onları maskesiz sokağa salan ve dediğim gibi gece bir buçuğa kadar merak etmeyen sorumsuz ailelerine. Geçenlerde birisi tepki gösterdi ve çocuk ailesini çağırdığında da "gece durmuyorlar abi enerjilerini atacaklar anlamam ben" diyor. Ne diyeyim, hakkımı hiçbirisine helal etmiyorum.

Annem biraz agresif olabiliyor, bizim ev önü de mahallenin en müsait yeri bu çocuklar için, merkezi. Bir de domates tarlası var tabii. Çocuklar yasaklı alanları iyi bilirler. Ben balkondan onları seyrederken topları tarlaya kaçtıysa ve annem balkona yöneliyorsa var gücümle onlara gelen tehlikeyi bildiririm. Vaktinde biz de az azar yemedik. Çocukların oynaması lazım; evde kalıp da tablet başında çocukluğunu harcayan, harcamak zorunda kalanlara çok üzülüyorum. (bkz: Az ötte oynağn)

"beni de bekleyin durun" şeklinde değilse şayet, üzülürüm. hiç mi çocuk olmadınız da yediğiniz fırçalar yüzünden pencere kırıp kaçasınız olmadı?

iki gülüp eğlendiğimizde, oluşan kahkaha seslerinden rahatsız olup, gürültü yapmayın diye bağıran insanlar.. bir insanın hatta bir çocuğun bile mutluluğunu bu denli kıskanan insanlar gördüm. insan demeye bin şahit.

her gün düzenli olarak sanki anlamsızca bağıran küçük bir çocuk var kim o da belli değil hiç yakalamadım da gaipten sesler duyuluyor gibi ama herkes duyuyor

Eskiden karşı apartmanda bi teyze hep kızardı bana bağıra çağıra oynadığım için. Şimdi hepimiz büyüdük, o da balkonda sessiz sokakları izliyo.. (bkz: hayallerine kavuşmak)

Dışarda olmasına veya gürültü yapmasına gerek yok çocukları sevmiyorum. Bağırmıyorum ama gördüğüm gibi sakince uzaklaşıyorum.

harbiden fena ses yapıyolar uyutmuyolar alayına girişicem tekme tokat

Polis çağırmıştı bizdeki manyak. Adamlar bile şok olmuştu, Bunun için mi geldik diye